Herinterpretatie en de kracht van vorm
- Conny Gruijters
- 5 uur geleden
- 2 minuten om te lezen

Herinterpretatie en de kracht van vorm
We leven in een tijd waarin we niet alles meer willen vernieuwen, maar begrijpen.
Wat ooit werd losgelaten, krijgt opnieuw aandacht. Ook in het interieur is die beweging voelbaar: oude ideeƫn worden niet geschrapt, maar herzien.
Vormen keren terug met een ander bewustzijn. Ze laten zien hoe ontwerpgeschiedenis zich herhaalt, maar nooit letterlijk.
Wat vroeger vernieuwend was, krijgt nu een tweede leven met zachtere materialen, ruimere verhoudingen en een tijdloze rust.
Klassiekers die blijven spreken
De Togo-bank van Ligne Roset, ontworpen door Michel Ducaroy in 1973, is een goed voorbeeld van ontwerp dat de tijd overleeft.
De plooien, de lage zit, het nonchalante karakter, alles wat ooit opviel, voelt vandaag vanzelfsprekend. In vol anilineleer is de Togo niet alleen comfortabel, maar ook een herinnering aan de jaren waarin design zich losmaakte van formele regels.

Zachtheid als nieuwe vormtaal
In recente collecties van Leolux en Tacchini zien we die ontwikkeling verdergaan. De Pulla Sofa van Studio Truly Truly (2021) en de Julep Sofa van Jonas Wagell (2018) tonen hoe ronde lijnen en vloeiende volumes niet alleen esthetisch zijn, maar ook rust brengen.
Zachtheid is hier geen trend, maar een houding, meubels die uitnodigen om te gebruiken, niet alleen om naar te kijken.


Sculpturale tafels met karakter
De Yab-tafel van Yabu Pushelberg, ontwerpen van Obumex en de tafels van Christophe Delcourt (Collection ParticuliĆØre) laten zien dat ook functionele objecten sculpturaal kunnen zijn.
Massieve poten, afgeronde bladen en natuurlijke materialen zorgen voor een gevoel van balans.
Het zijn meubels die stil aanwezig zijn, maar veel vertellen over vakmanschap en tijdsgevoel.


Tussen strak en vloeiend
Waar afgeronde vormen warmte brengen, bieden strakkere lijnen houvast.
Juist het samenspel van beide zorgt voor karakter in een interieur.
De behoefte aan structuur en zachtheid tegelijk is tekenend voor deze tijd, een periode waarin comfort en helderheid elkaar niet uitsluiten, maar versterken.
Wat blijft
Design herhaalt zich niet letterlijk, het leert van zichzelf.
Oude vormen keren terug met nieuwe proporties, andere materialen en een bewuster gebruik.
Dat maakt herinterpretatie meer dan een trend, het is een manier van kijken.
Een vorm van respect voor wat was, en een richting voor wat nog komt.

Opmerkingen