Eye Candy, voor je interieur!
- Conny Gruijters
- 30 okt
- 2 minuten om te lezen
Eye candy dat ademt
Kijk om je heen. Welke kleuren geven energie zonder te overheersen. Ontwerper Ingrid Fetell Lee noemt ze joy cues, signalen die ons brein koppelt aan vreugde. Ze onderzocht hoe kleur, ronding, licht en overvloed fysiek voelbaar worden. Niet als decoratie, maar als iets dat je waarneemt en ervaart. Het woord esthetiek komt van het Griekse aisthomai: ik voel, ik merk, ik neem waar.
Daar gaat het om — voelen in plaats van zien.
Van joy cues naar calm cues
Rondingen, symmetrie en lichte kleuren wekken vertrouwen. Neurologisch gezien reageert de amygdala anders op zachte vormen dan op scherpe lijnen. In publieke ruimtes zoals scholen en zorginstellingen werken primaire kleuren vaak goed: ze trekken aandacht, stimuleren activiteit en helpen oriëntatie. Die levendigheid past bij omgevingen waar energie en interactie centraal staan.
In woningen ligt dat anders. Daar zoeken we niet naar prikkels, maar naar balans. Felle kleuren die in een klaslokaal vrolijk aanvoelen, kunnen in een woonkamer snel vermoeien. Daarom verschuift het ontwerp denken van joy cues — de confetti van kleur, contrast en dynamiek — naar calm cues: zachte overgangen, afgeronde vormen en pigmenten die rust oproepen zonder saai te worden. Zo blijft de ondertoon van vreugde aanwezig, maar vertaald naar stilte in plaats van rumoer.
De nieuwe taal van kleur
Kleur is niet langer een decoratief element maar een reactie op licht, ruimte en gevoel.
Pigmenten bepalen hoe een tint zich gedraagt: sommige vangen het licht en geven warmte terug, andere absorberen het en creëren diepte. In verf vertaalt dat zich naar nuances die gedurende de dag veranderen — levendig in de ochtend, stiller bij kunstlicht. De juiste kleur leeft mee met het ritme van de woning in plaats van zich op te dringen.
Zonlicht, schaduw en oriëntatie spelen daarin een grotere rol dan we vaak denken. Eenzelfde muur kan koel of juist omhullend ogen afhankelijk van het moment van de dag. Ontwerpers werken daarom steeds vaker met pigmenten die ademen, niet glanzen, zodat muren niet alleen kleur dragen maar ook sfeer vangen. Zo ontstaat een taal van kleur die niet spreekt in tonen, maar in gemoed.
Voor ontwerpers en interieurmerken
Kleurpsychologie in interieur gaat verder dan sfeer. Ze beïnvloedt gedrag, concentratie en comfort, maar krijgt pas kracht door materiaal. De huidige stoffentrends draaien om tactiliteit: wol mixen met reliëf, geborsteld suède, chenille met lichte glans en stoffen waarin subtiele beweging zichtbaar is. Materialen die reageren op licht en aanraking in plaats van op trends. In de juiste balans versterken kleur en textuur elkaar en brengen ze rust in een ruimte. Dat geldt net zo goed voor publieke gebouwen als voor woonomgevingen, waar zintuiglijk comfort steeds belangrijker wordt.
Wanneer kleur stilte wordt
Een interieur hoeft niet opvallend te zijn om effect te hebben. Soms zit de kracht in het matte oppervlak van kalkverf, de diepte van een chenille bank of de zachtheid van een fluwelen leuning. Pigment en materiaal werken samen aan een ruimte die kalmeert in plaats van prikkelt. Zo wordt kleur niet alleen gezien, maar ook gevoeld.
